Dag 2: Vancouver

Al vroeg uit de veren, want voor ons gevoel is het al lang tijd om op te staan.
Het continental breakfast is in de Days Inn tamelijk uitgebreid, naast de gebruikelijke cakes is er zelfs brood en yoghurt.
Met de bus voor $2,75 naar Stanley park gegaan en daar Jesse en Angel opgehaald. Zij hebben ons door het park geleid; totempalen gezien, viewpoints gefotografeerd, maar geen koffie onderweg. Alle tentjes waren waarschijnlijk vanwege het vroege ochtenduur nog gesloten.
Jesse en Angel weer ingeleverd bij de bikerental en snel de Starbucks opgezocht. Daarna met de shuttlebus naar Capilano suspension bridge park. In dit park moet je geen hoogtevrees hebben. De hangbrug schommelt vervaarlijk heen en weer, één van de andere bezoekers vroeg nog "are you sure it is safe? This is really ridiculous!"
De wandeling door de boomtoppen en de cliff walk, met een soort van planken looppad boven het ravijn, maakten resoluut een einde aan iedere resterende vorm van hoogtevrees. Alle 6 de stempels gehaald, dus een heuse oorkonde verdiend.
Terug naar het centrum van Vancouver, daar nog wat rondgewandeld. Aangezien hoogtevrees ons nu zeker onbekend is, konden we met een gerust hart de Vancouver lookout op, 550 feet (geen idee wat dat in meters is) boven de grond. Helaas was het niet helemaal helder, dus we konden niet super ver kijken.
Aan het eind van de dag nog even met de ferry naar Grandville Island geweest, maar daar was behalve een overdekte markt niks te beleven. Gauw terug dus om in het centrum wat te eten (jawel, weer een soort van burger) en te drinken. Tijdverschil speelt nog altijd parten, dus terug naar de Days Inn.