Dag 13: Whistler

Vandaag was het, in ieder geval voor de bijrijder, een relaxte reis. We hoefden alleen maar Highway 99 naar het zuiden af te zakken en verder niets, een kind kan de was doen. Onderweg een paar keer gestopt voor wat uitzichtsplaatjes en een korte wandeling. We waren al bijtijds in Whistler. Vergeleken met de andere plaatsjes waar we na Vancouver geweest zijn, is Whistler een soort metropool. Er is zelfs een heus centrum met winkels, restaurants en koffietentjes. Die koffie hier is een apart verhaal, bijna nergens hebben ze een espressomachine, dus krijg je filterkoffie. Niks mis mee, maar als de koffie van die slappe loerie is of hij staat er al een tijdje, dan zijn de emmers die hier "size small" zijn best veel bocht om weg te werken.
De weersvooruitzichten zijn niet super, dus we zijn gelijk vandaag de peak2peak wezen doen. Deze kabelbaan is de langste ter wereld (zo'n 4,5 kilometer) waarbij er tussenin geen palen meer staan. Het is dus een soort gigantisch slap koord waar je met een karretje aan hangt te bungelen. Wij hadden niet het geduld om op de silver coach met glazen vloer (klein stukje maar in het midden, je mag er niet eens op staan) te wachten en zijn gelijk in het eerste het beste karretje gesprongen. Nou, het uitzicht is inderdaad adembenemend.
De meeste trials boven op de berg waren afgesloten, dus een stevige wandeling op de bergtop zat er niet in. Voor de fun terug gegaan met de stoeltjeslift, dan voel je namelijk beter dat het karretje bungelt. Maar we hebben de tocht overleefd, dus morgen gaan we een stapje verder. We gaan dan ziplinen, da's ook aan een draadje bungelen, maar dan zonder karretje.
We gaan ook nog op berenjacht morgen, dus de dag is weer goed gevuld. Nu nog even de stad in om een drankje te doen.